آیه 81 سوره صافات

إِنَّهُ مِنْ عِبادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (81)

إِنَّهُ مِنْ عِبادِنَا الْمُؤْمِنِينَ‌: بتحقيق نوح از بندگان گرونده ما است.

بيان: اين كلام تعليل احسان است به ايمان به جهت اظهار جلال قدر و اصالت شأن آن، يعنى چون نوح عليه السلام از جمله گروندگان ما بود لا جرم او را از غرق نجات داديم و نام او را در ميان بندگان خود بلند فرموديم.

وَ لَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَكْثَرُ الْأَوَّلِينَ (71) وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا فِيهِمْ مُنْذِرِينَ (72) فَانْظُرْ كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الْمُنْذَرِينَ (73) إِلاَّ عِبادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (74) وَ لَقَدْ نادانا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِيبُونَ (75)

وَ نَجَّيْناهُ وَ أَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ (76) وَ جَعَلْنا ذُرِّيَّتَهُ هُمُ الْباقِينَ (77) وَ تَرَكْنا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ (78) سَلامٌ عَلى‌ نُوحٍ فِي الْعالَمِينَ (79) إِنَّا كَذلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (80)

إِنَّهُ مِنْ عِبادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (81) ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ (82)

ترجمه‌

و بتحقيق گمراه شدند پيش از آنها بيشتر پيشينيان‌

و بتحقيق فرستاديم در آنها بيم‌دهندگان را

پس بنگر چگونه بود سر انجام بيم داده‌شدگان‌

مگر بندگان خدا كه خالص‌شدگانند

و بتحقيق خواند ما را نوح پس هر آينه خوب اجابت كنندگانيم‌

و نجات داديم او و اهلش را از اندوه بزرگ‌

و قرار داديم فرزندان او را آنانكه بازماندگانند

و باقى گذارديم براى او در آيندگان‌

ذكر خير سلام بر نوح در جهانيانرا

همانا ما اينچنين پاداش ميدهيم نيكوكارانرا

همانا او است از بندگان ما كه گروندگانند

پس غرق نموديم ديگران را.

تفسير

خداوند متعال براى تسليت خاطر مبارك پيغمبر خود از اصرار قومش بر كفر ميفرمايد قسم بخدا پيشتر از اينها بيشتر مردم سابق گمراه شدند و اين دليل است بر آنكه هميشه در دنيا اكثريّت با كفّار و فجّار بوده و بتحقيق فرستاديم در ميان آنها انبياء عظام و اوصياء كرام را كه بيم ميدادند آنانرا از عذاب خدا و بخرج آنها نميرفت پس ملاحظه كن و ببين چگونه شد عاقبت آنها كه بيم داده شدند و متنبّه نشدند و اصرار بر معصيت نمودند چنانچه قوم تو هم ديدند آثار باقيه آنانرا كه معذّب شدند و شنيدند اخبار آنها را و متأثر نشدند با آنكه بايد به بينند و متنبّه شوند بلى در ميان آنانكه بيم داده شدند كسانى بودند كه خداوند موفق فرمود آنها را بقبول ايمان و اعمال صالحه با نيّت خالص كه نجات يافتند از عذاب و از جمله اقوام سابقه كه معذّب بعذاب الهى شدند قوم نوح اول پيغمبر اولو العزم است كه او خواند ما را بعد از آنكه از ايمان آنها مأيوس شد و نفرين فرمود در باره آنان و ما هم قسم بخدا بخوبى اجابت نموديم ملتمس او را و نجات داديم او و خانواده‌اش را از آزار قوم و اندوه غرق و مشاهده معصيت كه براى اولياء خدا اندوه بزرگ است و قرار داديم اولاد او را آنانكه نام و آثار و ذكر خير ايشان در جهان باقى و برقرار خواهد ماند يا قرار داديم اولاد او را فقط باقى در جهان چون گفته‌اند بعد از آنكه نوح عليه السّلام از كشتى فرود آمد تمام كسانيكه با او بودند مردند جز زنان و فرزندان او لذا او را ابو البشر ثانى ناميدند و فعلا تمام مردم از نسل آنحضرتند

جلد 4 صفحه 436

ولى قمّى ره از امام باقر عليه السّلام در تفسير اين آيه نقل نموده كه مراد بقاء حقّ و نبوّت و كتاب و ايمان است در اولاد او و تمام اهل زمين از بنى آدم اولاد نوح عليه السّلام نيستند خدا باو فرمود كه حمل كن در آن از هر جفتى دو عدد و اهلت را مگر كسيكه سبقت گرفته است بر او عذاب از آنان و هر كه ايمان آورده و ايمان نيآورده بودند با او مگر كمى و نيز فرموده در احوال امم سابقه ذرّية من حملنا مع نوح و ظاهرا امام عليه السّلام بآيه اوّل استدلال فرموده براى ردّ بعضى كه گفته‌اند غير از اولاد و زنان آنحضرت همه در كشتى مردند چون مناسب نيست كه كشتى براى نجات اهل ايمان باشد و آنجا بميرند و بآيه دوم استدلال فرموده براى ردّ كسانيكه گفته‌اند بعد از فرود آمدن مردند چون ظاهر ذريّة من حملنا مع نوح ذريّه اهل ايمان از غير اولاد او ميباشد و الّا ذريّة نوح بايد گفته شود در هر حال خداوند فرموده و باقى گذارديم بعد از او نام نيك و ذكر خير او را در امم انبياء تا پيغمبر آخر الزّمان و سلامتى از ما براى او بود در دنيا و آخرت و بنابراين مفعول‌تر كنا محذوف است و سلام از جانب خدا است بر او و قويّا محتمل است مراد آن باشد كه ما باقى گذارديم ذكر خيرى را كه آنسلام و تحيّت مردم و دعاى ملائكه است براى او تا روز قيامت و بنابراين مفعول‌تر كنا جمله سلام على نوح فى العالمين است كه عبارت از تسليم ميباشد و همان ذكر خير است كه باحتمال اوّل حذف شده بود و گفته‌اند براى دفع گزند مار و عقرب گفتن اين سلام نافع است و خدا ميفرمايد ما نيكوكارانرا باين نحو جزاى خير ميدهيم در دنيا چه رسد بآخرت كه دار جزا است همانا او از بندگان مؤمن ما بود كه بالاتر از آن مقامى نيست و بعد از اين مطالب بدانيد كه ما كفّار قوم او را تماما غرق نموديم كه عبرت براى جهانيان باشد و شرح اين قضايا در سور سابقه ذكر شده است.

جلد 4 صفحه 437

إِنَّه‌ُ مِن‌ عِبادِنَا المُؤمِنِين‌َ (81)

محققا نوح‌ ‌از‌ بنده‌گان‌ ‌ما ‌بود‌ ‌که‌ ايمان‌ داشت‌ ايمان‌ مراتب‌ و درجات‌ بسيار دارد فلان‌ شخص‌ امي‌ دهاتي‌ و بياباني‌ مؤمن‌ ‌است‌ وجود مقدس‌ حضرت‌ خاتم‌ ‌هم‌ مؤمن‌ ‌است‌ (ببين‌ تفاوت‌ ره‌ ‌از‌ كجاست‌ ‌تا‌ بكجا) ‌حتي‌ يكي‌ ‌از‌ اسماء الهي‌ مؤمن‌ ‌است‌ هُوَ اللّه‌ُ الَّذِي‌ لا إِله‌َ إِلّا هُوَ المَلِك‌ُ القُدُّوس‌ُ السَّلام‌ُ المُؤمِن‌ُ المُهَيمِن‌ُ العَزِيزُ الجَبّارُ المُتَكَبِّرُ حشر آيه 23 غاية الامر اطلاقش‌ ‌بر‌ ‌خدا‌ بمعني‌ امان‌ دهنده‌ ‌است‌ بندگان‌ خالص‌ ‌خود‌ ‌را‌ ‌از‌ عذاب‌ ‌که‌ ‌در‌ امان‌ الهي‌ هستند و ‌در‌ حق‌ بندگان‌ ايمان‌ بخدا و جميع‌ دستورات‌ ‌او‌ و بجميع‌ افعال‌ ‌او‌ و مكرر گفته‌ايم‌ ‌که‌ ‌در‌ ايمان‌ چهار چيز معتبر ‌است‌ «1» علم‌ و يقين‌ آنهم‌ مراتب‌ دارد علم‌ اليقين‌ عين‌ اليقين‌ حق‌ اليقين‌ ‌تا‌ برسد بجايي‌ ‌که‌

جلد 15 - صفحه 166

بفرمايد

‌لو‌ كشف‌ الغطاء ‌ما ازددت‌ يقينا

و بفرمايد ‌من‌ بطرق‌ آسمانها ‌با‌ خبرتر هستم‌ ‌از‌ طرق‌ زمين‌ جبرئيل‌ بصورت‌ بشري‌ درآيد و بگويد كجا ‌است‌ جبرئيل‌ بفرمايد تو جبرئيل‌ هستي‌ زيرا ‌من‌ ‌از‌ زير عرش‌ ‌تا‌ تخوم‌ زمين‌ ‌را‌ مشاهده‌ كردم‌ خالي‌ ديدم‌ ‌از‌ جبرئيل‌ «2» اعتقاد بمعني‌ دل‌بستگي‌ و ‌در‌ بند بودن‌ «3» اقرار قلبا و لسانا «4» تسليم‌ بالجمله‌ مراتب‌ ايمان‌ ‌تا‌ بحديست‌ ‌که‌ پيغمبر بفرمايد ‌اگر‌ ايمان‌ جن‌ و انس‌ ‌را‌ مجتمع‌ كنند ‌که‌ شامل‌ انبياء و اولياء ميشود و ‌در‌ يك‌ كفه ميزان‌ گذارند و ايمان‌ پسر عمم‌ ‌علي‌ ‌را‌ ‌در‌ كفه ديگر ‌بر‌ ‌آنها‌ زيادتي‌ ميكند و گمان‌ حقير اينست‌ ‌که‌ بالاترين‌ مدح‌ و تعريف‌ و تمجيد ‌از‌ حضرت‌ نوح‌ همين‌ جمله‌ ‌است‌ ‌که‌ بفرمايد إِنَّه‌ُ مِن‌ عِبادِنَا المُؤمِنِين‌َ.

]

(آیه 81)- «چرا که او از بندگان با ایمان ما بود» (إِنَّهُ مِنْ عِبادِنَا الْمُؤْمِنِینَ).

در حقیقت مقام عبودیت و بندگی و همچنین ایمان توأم با احسان و نیکوکاری که در دو آیه اخیر آمده، دلیل اصلی لطف خداوند نسبت به نوح و نجاتش از اندوه بزرگ و سلام و درود الهی بر او بود که اگر این برنامه از ناحیه دیگران نیز تعقیب شود مشمول همان رحمت و لطفند چرا که الطاف پروردگار جنبه شخصی و خصوصی ندارد.